"Przyjaciolce"

" Przyjaciolce "

Czemu-m Cie dawniej nie znal,dobra przyjaciolko,

Ktora przyjsc ku mnie pragniesz z wiosna i jaskolka

W dom pusty,jak przez dlugi czas moje zrenice?

Doszla Cie wiesc,zem swoich komnat okiennice

Zamknal i skryl swoj smutek w ciemnosci glebiny,

Znienawidziwszy swego ogrodu jasminy,

Bzy i roze,iz tchnely wciaz w woni zawrotnej,

Jak wowczas,kiedym nie byl posrod nich samotny.

Czemu-m wpierw nie znal Ciebie,ktora pod ma strzeche

Usmiech niesiesz , a w moja samotnosc pocieche?...

Kiedy w progi me wstapisz,chwastami zielone,

I ujrzysz wszystkie okna szczelnie zaslonione,

Za ktorymi  smutnego mnie snisz z bladym czolem:

Znajdziesz me drzwi otwarte bo ich nie zamknalem.

Gdyz patrze przez nie, w zmierzchu szarego zamieszce

Na roze porzucone, wiednace na sciezce,

Roze, co spadly wowczas, od mych bolow krwawsze,

Z warkoczy odchodzacej ode mnie na zawsze...

                                                                                                 Leopold Staff