Druga Czesc - WSPOMNIENIA WOJENNE - Z pamietnika Mojej Mamy...

" Mialam 11 lat, kiedy po raz pierwszy uslyszalam odglosy wojny...

wybuchy bomb, strzaly z pistoletow i karabinow, pomruk bombowcow

przeslizgujacych sie po niebie, uczucie leku i zagrozenia, glod i niedobor wszystkich

podstawowych produktow do zycia ... to wszystko nagle stalo sie czescia

mojego dziecinstwa...

Pamietam , jak siedzac przy stole w kuchni przysluchiwalam sie rozmowy

moich Rodzicow, bylo to zaraz po rozpoczeciu okupacji.

Moj Ojciec byl wyzszym urzednikiem kolejowym, a kolej byla pierwszym

miejscem, ktore Hitlerowcy obejmowali , poniewaz byl to srodek komunikacji...

Tegoz wlasnie dnia Ojciec moj przyszedl z pracy i powiedzial do Mamy:

" Nie bede dla Niemcow pracowal !"

Mama na to: " Edziu! Boj sie Boga ! To z czego bedziemy zyli ?

masz przeciez rodzine i dzieci...."

Ojciec na to: " Wojna dlugo nie potrwa, najwyzej kilka miesiecy...

Jakos sobie poradzimy"

Nikt nie wiedzial, ze te kilka miesiecy zamienia sie w 6 lat glodu,zimna

i nieustajacej walki o przetrwanie...

W celu utrzymania nas przy zyciu, Mama przyjela na stancje niemieckiego

zolnierza, zreszta w naszej kamienicy wszyscy tak zrobili, to byl

chyba jedyny gest kompromisu, na jaki nas bylo stac.

Zolnierz ten cichym bardzo byl mlodziencem, opowiadal czasem Ojcu  ( Ojciec mowil po niemiecku)

o swoim rodzinnym domu w Austrii, o Matce swojej, a mojej Mamie rece calowal

i przynosil jedzenie jakie tylko mu sie udalo zdobyc, nie bylo tego wiele, przewaznie ziemniaki, ktore Mama obierala, kroila w plastry i kladla na blasze 

kuchennej do przysmazenia, roznosil sie wtedy cudowny zapach pieczonych

ziemniakow i wyglodzony zoladek dawal znac o sobie...

Widzialam, jak Mama ukradkiem kladla swoj  przydzial do szafki, a potem ,pod pretekstem, ze nie jest glodna rozdawala nam...To samo robila z kromkami chleba,

o ile udalo nam sie zdobyc bochenek. Do dzis nie wiem , jakim cudem Mama

przezyla okupacje i dozyla sedziwego wieku... "

---------- "  ----------

 To moja Mama w wieku 15 lat , 4-ty rok okupacji.

Pozdrawiam wszystkich bardzo serdecznie i zapraszam na nastepny odcinek

Maminych wspomnien ...

Bardzo prosze tez nie kopiowac zdjec, ktore bede tu zamieszczac...

Sa to kochane, rodzinne pamiatki i polecam je Waszej dyskrecji.

Pa !

X O X O

Wojenne Wspomnienia - Z pamietnika mojej Mamy

1 Wrzesien 1939 rok

Dzisiaj obudzilo nas o 4 rano bombardowanie naszego Dworca Kolejowego,

tak rozpoczela sie okupacja hitlerowska w naszym miescie. (Tarnow)

Brat moj, Tadeusz , 21 letni mlodzieniec krotko po szkole oficerskiej, poszedl zaraz na pierwszy ogien...Nie mielismy dlugo o nim zadnych wiadomosci, okazalo sie, 

ze po ciezkiej bitwie pod Kolbuszowa, jednej z najkrwawszych bitew na poczatku wojny, z zaledwie 12 kolegami dostal sie do niewoli.

Ucieklo ich kilku, Brat tez...wrocil do domu, przynoszac swoim powrotem

wielka radosc...

Nie dlugo jednak cieszyl sie wolnoscia.Pewnego popoludnia szedl ulica z kolega,

mijajac dwoch Niemcow z Feldzandarmerii, moj Brat podniosl reke w gescie

pozdrowienia Hitlera i powiedzial po polsku:" Tak wysoko skacze moj pies"

Mial pecha, jeden z nich rozumial po polsku...Tadeusz zostal aresztowany.

Dowiedzielismy sie, ze jest trzymany w jednej z tarnowskich szkol.

Poszlam z Mama zobaczyc sie z Nim, podeszlysmy do siatki, ogradzajacej

boisko szkolne, zapytany czlowiek powiedzial: " O tak, wiem ktory to Tadeusz,

jest w sali gimnastycznej i gra na fortepianie, zaraz go zawolam..."

Rozmawialysmy z Nim dlugo poprzez siatke, Mama dotykala palcami

Jego palcow, Ja patrzylam na Jego przystojna Twarz, mloda, 

z bestroskimi iskierkami w oczach...Wierzyl w swoja "szczesliwa gwiazde".

Podane przez Mame owoce i kanapke rozdal kolegom, dla siebie zostawil

tylko papierosy....

Stalysmy w tlumie, patrzac jak Niemcy pakuja ludzi  do ciezarowek, w tym

mojego Brata, jeszcze zdazyl sie usmiechnac, podniosl dlon w gescie pozegnania,

jakby chcial powiedziec: " Nie martwcie sie, niedlugo wroce..."

Nie wrocil juz...Zginal w Oswiecimiu.

Za zart zaplacil zyciem...

Na koniec moja ostatnia praca, torebka robiona na szydelku z czystej, grubej welny,

i motyl recznie filcowany z czesanki, calosc "zamyka"

guzik od Gosi !

   

Moc serdecznosci posylam Wam wszystkim,

witam serdecznie moich nowych Gosci i obserwatorow,

dzieki za przemile komentarze i prosze o jeszcze :o)

Pa!

X O X O 

Szukalam Wiosny...

A znalazlam lato !

Poszlam na spacer, dzien byl sloneczny, popoludnie ciche i bardzo cieple.

W powietrzu unosil sie zapach swiezo kwitnacych krzewow, ktore okalaja nasze 

budynki i nadaja otoczeniu mily , domowy klimat...

Lubie spacerowac po naszej okolicy, jest to osiedle mieszkan wlasnosciowych,

ogrodzone, z brama wjazdowa za karta, mam poczucie bezpieczenstwa

i sasiedzkiej komitywy...

Zaraz za naszym budynkiem  roztacza sie male jeziorko z fontanna,

ktore szczegolnie ladnie wygladalo w powoli zachodzacym sloncu.

Teraz jest najprzyjemniej na Florydzie, powietrze jest czyste

i pachnie morzem,dzrzewami, swiezo skoszona trawa,

powoli szlam, upajajac sie lekkim wietrzykiem,

W dali ukazuje sie moje ulubione miejsce, kamienno-drewniany mostek,

uroczy szalenie, zatrzymuje sie na nim zawsze na dluzej,

Opieram glowe na dloniach i pozwalam wyobrazni otworzyc swoje wrota,

tu przychodza do mnie najlepsze pomysly, moja Muza musi tez

lubiec ten zakatek.....

Skrecam na lewo, slysze smiech dzieci bawiacych sie na basenie,

Mijam basen i znowu przedemna "rozlewa" sie jezioro,

fontanna i wierzby placzace i slonce...

Spacer powoli dobiega konca, okrazam jeziorko i dochodze

do naszego Domu Klubowego, mozna go wynajac na wszelakie okazje, 

wyposazony jest w kuchnie i olbrzymi salon, elegancko umeblowany

glebokimi , skorzanymi fotelami i stolikami....

 "Sago" palmy przypominaja mi na kazdym kroku,

ze jestem w tropiku i uswiadamiam sobie, jak bardzo przywyklam juz do tego klimatu...

choc czasem czekam na chlod, by dac cialu odpoczac...

Podchodze pod swoje okno, pstrykam ostanie fotki mojego balkonu

i ostatnie spojrzenie ze schodow....

Dziekuje Wam za spacer ze mna, za mile slowa i komentarze,

Jestescie czescia mojego swiata, pomimo, ze dzieli nas tak wielka przestrzen...

Moc serdecznych pozdrowien posylam !!!

X O X O

...Pamiatki...

Ostatnio bralam udzial w wymiankach z Kamilka z Pomaranczowego Okna

i z Juta z Kacika Sznurka i Szydelka 

To, co otrzymalam od Nich bedzie na zawsze Pamiatka dla mnie...

Czas zatrzymany w pracach tworczych rak.

Chce dzisiaj pokazac te prace , nie mogac nadal wyjsc zpodziwu, 

ile talentow, pomyslow i rodzajow sztuk rekodzielniczych

mialam zaszczyt poznac, odkad zalozylam blog...

To nie sa tylko slowa !  Kiedy "przechadzam" sie po Waszych blogach,

jestem w zupelnie innym swiecie i jestem swiadkiem cudu , jakim jest

CZLOWIEK

Jakie zasoby umiejetnosci i wyobrazni posiadamy w sobie,by wytwarzac

takie sliczne rzeczy !

Oto zestaw bizuterii od Kamilki

 

Tak wyglada wieczorem

A tak w dzien

A teraz cudenka od Juty

A na koniec przedstawiam ostatnia moja prace,

zainspirowana szydelkowymi pojemnikami z IKEA,

w moim wydaniu sa ozdobione recznie filcowanym wzorem

na spodzie jest tekturka, owinieta w material, usztywniajaca spod i stabilizujaca

calosc...

Dorabiam jeszcze do kompletu maly pojemniczek,tez czarny na np.

butelki z perfumami,olejkiem do ciala itp.

Oczywiscie przeznaczenie tegoz pojemnika moze byc rozne, nie tylko

do lazienki, moze tez byc do sypialni,kuchni....

Narazie tyle, a nastepny post bedzie o moim spacerze po okolicy, 

w ktorej mieszkam...

Calusy dla Was, serdecznosci i pozdrowienia !

X O X O

Skarby, w Pudelkach zamkniete....

"Spacerowalam" po Waszych blogach, podziwialam roznorodnosc talentow,

wachlarz rozmaitych pomyslow i sposobow ich wykonania...

I doszlam do wniosku, ze kazda z Was jest mistrzem w swojej dziedzinie !

Ciesze sie, ze moge napajac oczy kolorami, i ksztaltami , czerpac inspiracje i tym

samym odkrywac w sobie "miejsca", do ktorych moze nigdy bym nie dotarla.

Dzisiaj pragne pokazac dwa pudeleczka zrobione pod wplywem

widzianych na Waszych blogach cudow, lecz zaznaczam od razu - 

nie smiem stawiac siebie w Waszych szeregach, to tylko male proby

mojej wyobrazni.............

Poniewaz pudelka pojda do mojej Corki,

umiescilam Jej inicjaly na jednym z nich

Musze przyznac, ze mialam duzo radochy, robiac te

pudeleczka i wiem, ze bedzie ich wiecej......

Zapraszam cieplo te osoby, ktore jeszcze nie wpisaly sie na moje Candy,

dziekuje tym, co juz stoja w kolejce i zdradze, ze co jakis czas

"wskakuje" do torebki nowa niespodzianka....

Moc serdecznosci posylam !!!!

X O X O

"Trzy Jedynki" - Candy !!!

Czas na zabawe Dziewczeta !

111-cie przyjaciol zawitalo w moje progi i zdecydowalo zagoscic

na dluzej...

Wam i wszystkim,ktorzy nawet na chwile zagladaja

Dzieki serdeczne i zapraszam na

Wiosenne Candy!

Zasady jak zwykle

-zostawic komentarz

-wkleic banerek

-podlinkowac

 Oto banerek

 Do wygrania torebka z niespodzianka

w srodku...

Wiosna idzie, torebka sie przyda

i  niespodzianka ucieszy ( mam nadzieje ).

Zapraszam wszystkich bardzo serdecznie

do zabawy

Posylam moc pozdrowien

i serdecznosci !

Candy trwac bedzie do

15 Kwietnia

 

Efekty Tworczej Weny...

Poniewaz przygotowuje sie do nastepnej zabawy Candy,

dziesiaj zamieszczam tylko pare fotek

moich ostatnich prac malarskich...

 " Resistance "

"Flower of Paradise "

" Glass Vase "

Nastepny post - Candy !

Okazja - Ponad 100 z Was zaglada do mnie i to jest

wystarczajaca okazja by swietowac !!!

Trzymaneczko narazie !

Moc pozdrowien i buziakow !

X O X O 

Ocean Life

Miasto, w ktorym mieszkam, polozone jest na brzegu Oceanu.

Wczoraj pojechalam z Przyjaciolka  posluchac szumu fal,

pomedytowac nieco, zblizyc sie do natury.

W tym zabieganym zyciu pomijamy to, co jest nam najblizsze, zapominamy zatrzymac sie na moment i tak naprawde "ZOBACZYC" co nas otacza...

Dzien nie byl specjalnie sloneczny, ale za to bardzo cieply,

w powietrzu unosil sie zapach soli,wody i piasku...

 

 Rodzina mew, oswojona calkowicie z obecnoscia ludzi,

chodzila sobie po brzegu, wyszukujac w piasku zyjatka morskie,

delektujac sie lekkim powiewem cieplego wiatru...

 Szlysmy wolno plaza, zostawiajac slady naszych stop, 

ktore zaraz zabierala fala, wyrzucajac w zamian na piasek muszle,

mewie piora i drewno, ktore kiedys, gdzies tam poddalo sie

wiatrowi  i pozwolilo wodzie poniesc sie w dal....

 W drodze do samochodu zrobilam kilka fotek

sklepikow, malych restauracyjek i  palm,

ktore sa symbolem Florydy...

 Wrocilam do domu osmagana wiatrem, ze smakiem soli na ustach

i uczuciem mile spedzonego popoludnia.

Refleksja pojawila sie w moich myslach:

"Zaprawde, jestesmy czastka swiata, przyrody...

I mozemy tylko dziekowac Naturze, ze pozwala nam zyc 

na Jej Cudnym Lonie !

Pozdrawiam Was serdecznie, zyczac udanego weekendu !

X O X O